donderdag 3 mei 2012

De dronkemansgang naar nieuwe verkiezingen















Het is opmerkelijk dat direct na het wegvallen van Wilders’ gedoogsteun zonder grondige discussie de conclusie is getrokken van nieuwe verkiezingen. Ik kan dit enkel uitleggen als het optreden van politici die bloed ruiken: de honger naar electorale afrekening met de PVV.

Wij hadden al een minderheidskabinet, en het openbreken van het gedoogakkoord verandert hieraan in beginsel niets. Voor de belangrijkste kwesties moest het kabinet immers al steun zoeken bij een of meer andere partijen. 

De beslissing om de gang te maken naar de koningin viel nog voordat het wandelgangenakkoord op tafel lag. Zou het anders zijn geweest wanneer een dergelijk akkoord al vooraf in het verschiet lag? De zogeheten “Kunduz-coalatie” kan rekenen op 77 zetels, één meer dan de gedoogcoalitie met Wilders.

Anders gezegd: de snelle beslissing om terug te gaan naar het electoraat is gebaseerd op de verwachting met name bij CDA en VVD dat zij hieraan direct voordeel ontlenen voor hun eigen positie. De eerste peilingen wijzen uit dat dit vooral voor het CDA een hachelijk avontuur is. Voor de VVD lijkt het lood om oud ijzer. Wat het CDA verliest komt dubbel en dwars terug bij Groenlinks en D66, zo lijkt het. Er is gejuich over het nieuwe midden. Maar het is een gok. Inderdaad het borreldenken van de wandelgangen.

Sluit het kiezerssentiment aan bij deze snel gevonden vriendschap? Het is de hoofdvraag die ik al eerder heb gesteld. We kunnen schamper doen over het resterende appeal van Wilders nu zijn anti-islamisering campagne geen actualiteit meer heeft, maar wat te denken van zijn frontale aanval op Europa. Het neutraliteitssentiment is diepgeworteld in de Nederlandse geschiedenis. Dat wij in de hoogtijdagen daarvan ook nog beschikten over koloniale bezittingen is gauw vergeten. Nederland alleen is nooit iets geweest, en leg dat eens uit in hedendaagse termen.

Zo duikt iedereen in zijn zomerse verblinding. Juichend naar nieuwe verkiezingen. Nu komt alles goed. Maar de barre tijden zijn niet voorbij. Zij vragen meer dan het verstand van de wandelgangen om daar goed doorheen te koersen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten