zondag 22 mei 2011

De voortgaande neergang van het CDA raakt iedereen




Daadwerkelijk zijn wij getuige van een Griekse tragedie. Het CDA heeft zich uit verantwoor-delijkheidsbesef verbonden aan een kabinet waarin de VVD de eerste viool speelt. En nu Mark Rutte in het aangezicht van zijn Nemesis Geert Wilders de kastanjes uit het vuur haalt van de Europese steun aan de financiële perikelen van onze verre zuiderburen, ontbeert het CDA de gelegenheid – of de kracht - om hierin zijn eigen rechte rug te laten zien. Wie heeft in de afgelopen week Verhagen gehoord? Waar is de echte leider van deze geplaagde partij nu het erop aankomt de vruchten te plukken van regeringsdeelname?

Nog steeds roeren zich CDA-prominenten in het publiek met kritische vermaningen. Het is opnieuw Herman Wijffels, die laat weten dat dit kabinet geen duurzaamheidsagenda heeft. Nee, inderdaad, en is het niet juist Verhagen die hiervan met zijn zwaar opgetuigde ministerie de voorman zou moeten zijn?

Duurzaamheid en solidariteit in Europa zijn bij uitstek thema’s waarin het CDA zijn gezicht kan laten zien. In plaats daarvan laat het zich echter stelselmatig de kaas van het brood eten. Een recent voorbeeld is de bejegening van CDA-minister van Financiën De Jager bij het Europese topoverleg over Griekenland.

De VVD mag zich over de zwakke electorale positie van het CDA (*) even goed zorgen maken. Het is alsof deze coalitie de partij des te meer in de armen drukt van de PVV, terwijl de strategie juist was om Wilders c.s. de wind uit de zeilen te nemen.

Men zal linksom of rechtsom tot de conclusie moeten komen dat het zo niet gaat lukken om de partij uit het slop te halen. De vraag doet zich opnieuw voor of dit überhaupt nog mogelijk zal zijn. De partij dreigt chronisch te worden verscheurd tussen het geweld van rechts (tegenover VVD, PVV) en de christelijke verdeeldheid zelf (tegenover CU, SGP). In dat licht lijkt een herschikking met nieuwe allianties de enige weg voor de partij om zich in het gewijzigde spectrum te handhaven.

Over die herschikking zou ik niet durven speculeren. In vele opzichten ervaart het CDA wat ook de PvdA ondergaat. Daarmee is het meer dan een enkel partijprobleem. Wij staan allemaal met onze laarzen in de modder van een samenleving die vergaand is los gezongen van haar oude fundamenten.

---
(*) Zie recente peiling De Hond, waaruit blijkt dat het CDA verder wegzakt (naar 13 zetels), ten gunste van de VVD en de PVV.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten