Aan de uitgangspunten van de Nederlandse samenleving mag niet worden getornd. Migranten zijn zelf verantwoordelijk voor hun integratie. Het heeft wel iets, deze eenvoud. Zeker uit de mond van een bewindsman die zo doortrokken is van ouderwetse Hollandse klei als onze minister Donner. De visie van het kabinet ten aanzien van de integratie van migranten ademt volop de vertrouwde spruitjeslucht waar velen naar snakken. Donner heeft op zijn eigen verbijsterende manier de geschiedenis van moeizaam inschikken de rug toegekeerd. Alsof migranten – en hun families - van gisteren zijn.
Velen zullen Donner’s nuchtere, onaangedane beleidspresentatie ervaren als een klap in hun gezicht. PvdA-leider Cohen heeft al laten weten dat het kabinet van dit beleid vroeg of laat de rekening gepresenteerd krijgt. De vraag is wat die rekening dan inhoudt.
Dat ‘Nederlandse waarden’ uitgangspunt zijn is geen opmerkelijke vaststelling. Hebben zij dan ooit ter discussie gestaan? Wij zijn het zelf die stoeien met onze waarden. Wij willen onze vrijheden behouden maar worstelen met onverbiddelijke gevolgtrekking dat anderen, ook degenen met een ander geloof en andere levensopvattingen, diezelfde vrijheden toekomen. Donner miskent die worsteling door de stelling op die wijze, zonder enige specifieke gevolgtrekking opnieuw in de lucht te werpen.
Allochtonen zullen zich nog het meest in de kou gesteld voelen, niet door wat Donner daadwerkelijk zegt maar door de ontkenning die impliciet aan het kabinetsbeleid verbonden is. Voor het kabinet bestaat de integratieproblematiek niet meer. Wie daarover nog wil praten vindt enkel dovemansoren.
Ten tweede zullen tal van autochtone Nederlanders ten onrechte de illusie koesteren dat ook zij zich niets meer van de maatschappelijke realiteit hoeven aan te trekken. Sterker nog, de antipathie tegen moslims en tegen alle openbare uitingen van hun geloof en leefgewoonten krijgt, althans in hun ogen, de wind mee. Aanpassen geblazen.
Maar zoals met tal van vraagstukken is ook hier niet enkel de geschiedenis bepalend. Tot op zekere hoogte moeten wij op enig moment aan de integratieproblematiek voorbij. De grote uitdaging is om dit te doen met respect en tolerantie, ook – en juist- onder de lastige economische en maatschappelijke omstandigheden waarin wij met ons allen verzeild zijn geraakt.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen