zaterdag 24 september 2016

ROBOTISERING DOEN WIJ SAMEN



Iedereen mag ervan profiteren


VNO/NCV voorzitter Hans de Boer heeft gelijk: robots gaan belangrijk worden – ze zijn het al – maar het kan niet zonder ingrijpende veranderingen in de Nederlandse economie en arbeidsverhoudingen.

De Boer presenteert robots echter als het enkele speeltje van ondernemers en CEO’s, en je ziet ze de robots bij wijze van spreken integraal omarmen. Alsof robotisering de zekerheid is van rendement voor de aandeelhouders, Das Kapital. Nee, robotisering is van ons allemaal. Een aandeel in dat rendement van de factor arbeid is bij uitstek het quid pro quo voor iedere verdere stap in robotisering in Nederland, en ik zou moeten zeggen: wereldwijd.

Tegenover robotisering staat een vaste aanspraak op de welvaartsstijging van alle inwoners van Nederland. Procent na procent. Ik schat dat al zo’n 20 %  van het BNP wordt verworven dankzij geautomatiseerde processen. Er zou dus nu al zo’n percentage moeten zijn.

De Boer spreekt over een verlies van 1 miljoen banen, gemiddeld inkomen, zeg 30.000 =  3 miljard euro per jaar. Dát geld kan alvast naar de pot voor het (gedeeltelijk) basisinkomen (GBI). Te verdelen over alle inwoners vanaf 18 jaar (zie mijn plei-dooien voor een basisinkomen op andere postings in mijn blog).

Maar dan: één miljoen is een aanslag op de arbeidsverhoudingen in hun geheel. Zoveel banenverlies kan alleen maar structureel beantwoord worden. Liefst zoveel mogelijk van onderop. Geef mensen de buffer die ze nodig hebben om te kunnen werken voor hun bestaan. In die economie.

De Boer zegt: robotisering levert ook banen op! Natuurlijk is dat zo. Het proces leidt tot hele arbeidsverschuivingen waarvan de uiteindelijke omvang en richting niet werkelijk goed te voorspellen zijn. De Bank of America zegt nu al dat robotisering (“ontregelende innovatie”) van lineair naar parabolisch is gegaan. Klik op de volgende link om dat verhaal te lezen:


Robotization happens in a global economy.
All humanity should profit,
or too many people will suffer because of it.

Des te belangrijker worden maatschappelijke voorzieningen die ook economisch stimulerend zijn, zoals een (gedeeltelijk) - en vooral: activerend - basisinkomen. Een ruggensteun voor de mensen, zodat zij zich kunnen richten op samenwerking en zinnige netwerkvorming. Enzovoorts.

Er komt een volstrekt andere vraag-aanbod economie (steeds meer ‘on demand’ en real-time). Het zal een meer gedeelde, gemeenschappelijke economie zijn, of gedeelde economieën. We delen auto’s, we delen onze taken, we doen wat mogelijk is voor elkaar. Mensen zullen zich meer specialistisch moeten orienteren. Vakmanschap zal voor ons allen de hoge meetlat zijn, welk vak het ook is. Zeker voor robots moeten wij niet onderdoen

Laat onze politici hier nu eens echt goed naar kijken, voordat zij straks hun verkiezingen winnen of verliezen om niks. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten