woensdag 20 juni 2012

Hero Brinkmans non-issue partij

















De voorgeschiedenis van TON – het speeltje van Rita Verdonk – en nu het “Democratisch Politiek Keerpunt” van Rita en Brinkman is het gemeengoed van iedere Telegraaflezer. Individuen die in hun eigen partij (VVD respectievelijk PVV) de dringend verlangde lauweren niet kregen en die vervolgens rechtgeaard een Alleingang maakten. Een geschiedenis die begint en eindigt bij een kwestie van louter particuliere ambitie.

Aan Geert Wilders kan nog worden meegegeven dat het hem met zijn partij werkelijk om een concreet belang te doen is. Na anti-islamisering, nu anti-Europa enzovoorts. De kiezer weet in elk geval waarin hij zich wil onderscheiden. Dit kan ten aanzien van de beoogde lijst van Brinkman (en Rita) niet worden gezegd. Hij wil een gat op rechts vullen, zegt hij. Welk gat dan? Ik bedoel, welk gedachtegoed in het rechter smaldeel missen wij dan nog?

Brinkman spreekt over de VVD die het MKB en de hardwerkende burger in de steek heeft gelaten. En over de PVV die financieel-economisch te links is en te veel lijkt op de SP. In mijn eigen voorstelling kan je van alles zeggen over de VVD, maar als er een sector heeft die belang heeft bij het financieel beleid dat de overheid nu voert, is het juist het MKB. Dat geldt eveneens voor tal van economische initiatieven die de krantenkoppen niet halen maar die de VVD, met steun van het CDA, wel degelijk neemt in de richting van het midden en kleinbedrijf. 

En welke belofte wil Brinkman “op rechts” toevoegen aan de hardwerkende burger? De belangen van hardwerkende burgers zijn in mijn ogen links en rechts gelijkluidend: continuïteit, redelijke sociale zekerheid en een efficiënte publieke dienstverlening. Waar het op eerder aankomt is een overtuigende verkiezingscampagne, en ook hierin zijn alle partijen in uitgangspunt gelijk. 

Brinkman verwacht dat de media hem een handje zullen helpen, zoals zij ook voor hem klaarstonden bij zijn uittreden uit de PVV. Maar die media gaan nu met vakantie, en na de zomer is het hele verhaal van Brinkman en zijn DPK oud nieuws. Aan het geheel van politieke opties voegt hij, zolang hij niet echt iets concreets te melden heeft, geen zinnig idee toe.

donderdag 7 juni 2012

PvdA programma overtuigt niet






















Ik was wel benieuwd naar het effect van de verjonging in het PvdA-leiderschap op de keuzes van de partij voor de verkiezingen. Maar de eerste berichten hierover stellen mij zeer teleur. Jong en fris ogen de hoofdlijnen van het PvdA-programma allerminst. Het ademt te veel de geest van oude linkse recepten. Men zegt te willen investeren maar van een concrete visie op de richting van die investeringen of op de omvang daarvan geeft de beschikbare informatie geen blijk.

De PvdA vertrouwt op tamelijk klassieke instrumenten voor herverdeling van de welvaart en werkgelegenheidsbevordering. Juist op die punten zou je van linker zijde toch enig innovatief denken verwachten. Het is in mijn ogen toch al lang geleden dat wij afscheid namen van de gedachte dat verplichte participatie van gehandicapten en langdurig werklozen ook maar enigszins helpt. Als je dit wil bereiken is een premiestelsel veel beter dan een stelsel van financiële sancties.

De PvdA zou de radicale keuze kunnen maken om arbeidsinkomsten aanzienlijk minder te belasten of zelfs alle belasting van inkomsten uit arbeid af te schaffen ten gunste van hogere consumptielasten en hogere winstbelasting. Die keuze maakt de partij niet, vermoedelijk ook uit zorg voor onze internationale concurrentiepositie. Dat is jammer. Een discussie daarover, ook in Europa, zou zeer op z’n plaats zijn in een economie die nog steeds gedreven wordt door zoveel mogelijk uitstoting van arbeid. Een gemiste kans dus.

De rest is allemaal nakauwen van kwesties die al op tafel liggen, zoals de hypotheekrenteaftrek, de salarissen van leraren (maar geen evidente onderwijsvisie), het belasten van banken enzovoorts. Dat zijn geen onderscheidende thema’s. En nu komt de PvdA alsnog met een kilometerheffing. Was dat niet al kamerbreed afgeschoten?

Ook mis ik in de berichtgeving vaan heldere stellingname over Europa. Dit lijkt mij van groot belang, mede gezien de recente uitlatingen van bondskanselier Merkel. Meer Europa, maar onder welke condities?

Samsom heeft nog wel wat in te vullen. Met dit programma zet hij zich in de verdediging en niet in een sprankelend offensief. Men mag toch wel iets van hem verwachten nu hij met zoveel tamtam het leiderschap van zijn partij gewonnen heeft.