Maar wat is zo goed aan de wereld die we
willen verdedigen
dwars tegen de volksgevoelens in?
dwars tegen de volksgevoelens in?
Angst voor
de toekomst zet de klok wereldwijd terug. In de Westerse Wereld woedt een valse
nostalgie die alle verworvenheden van de laatste decennia bruut terzijde schuift.
Weg met Europa, weg met de buitenlanders en terug naar onze spruitjesknusheid.
Ja terug naar de Judeo-Christelijke wortels die ons de prominentie en de blanke
welvaart verschaften waarin alles eenduidig was en niets hoefde te worden
uitgelegd.
Het zijn de
Nederlandse waanideeën van Wilders en de Amerikaanse nachtmerrie van Donald
Trump. In elk geval is dit het sentiment van degenen die deze heren en hun
gelijken elders steunen en die dat
vooral doen omdat zij verbaal lucht geven aan het brede onbehagen in onze tijd.
De volksgevoelens inderdaad. Steeds meer mensen beseffen dat bepaalde dingen
niet meer kloppen.
Op
wereldschaal niet. Mondiaal worden wij
beheerst door financieel-economische
macht, politiek opportunisme en grove nalatigheid als het gaat om zorg voor
onze duurzame toekomst.
En staat er
iets tegenover, ik bedoeld werkelijk alternatief voor de misère waar populisme
ons zal brengen? Hoe overtuigend zijn onze leiders in Europa en, in de VS
Trumps tegenkandidaat Hillary Clinton? Geen van hen heeft daadwerkelijk iets
voor de toekomst te bieden. Het blijft bij krachttermen (‘stronger together) –
over en weer (‘kill the bitch’).
In een ander
werelddeel zijn het degenen die hun wapens richten op onze wereld - en op elkaar. Zij zijn gevangenen van hun eigen geschiedenis en
van hun hardnekkige weerstand tegen iedere verandering. Wat is de toekomst die de Arabische wereld
wacht nadat de olie op is en de woestijn droger dan ooit?
Maar laten
we beginnen in eigen land. Ons politiek en staatkundig is niet meer in staat om
de grote thema’s aan te pakken. We hebben ons allemaal, zo lijkt het, teruggetrokken
in ons eigen tuintje. Het is al moeilijk genoeg.
Broodnodig
zijn politici en wereldleiders die een visie ontwikkelen, weg van de waanzin,
weg van de wapens en met volle blik naar de immense opgaven die ons allemaal
wachten staan. Voor niemand waar ook ter wereld kom ook maar iets weer terug
bij het oude.
De 21e eeuw is begonnen met een valse start door verkeerde handelingen in de jaren '90 van de vorige eeuw. Het toegeven daarvan is voor de huidige politici en wereldleiders 'unsurmountable.' Zorgen over de toekomst vind je op deze pagina terug bij blogger Mihai Martoiu Ticu die mensen een examen wil laten afnemen om in aanmerking te komen voor een stembiljet. Het is een discussie waard, maar als zelfs de Raad van Europa (zie mijn comment aldaar) zich weinig aantrekt van de mensenrechten inzake Griekenland wordt het wel erg moeilijk. Mao Zedong fronst in zijn graf zijn wenkbrauwen en denkt: heb ik ooit iets met een Nederlandse vrouw gehad: Jeroen Dijsselbloem. Griekenland is m.i. behandeld als een opstandige Chinese provincie. Michel Foucault stelde in 1979 (!!) al dat het neoliberalisme een massabeweging is. Dit zijn vreemde tijden.
BeantwoordenVerwijderen