Europees
Nederlander?
Ja, om te beginnen.
Ik bezocht een bijeenkomst van de Europese Beweging
Nederland. Thema was de rol van Europa als mondiale speler. Mijn hoofdrol was
de begeleiding van mijn oom van 92 (hij kan nauwelijks meer zien), die zich in
zijn leven bij uitstek voor Europa heeft sterk gemaakt. Een bezield Europa (Heart and Soul for Europe, Edy Korthals
Altes)
Als eerste werd de winnaar bekend gemaakt van de prijs “EuroNederlander
van het jaar”. De genomineerden verdienden wat mij betreft allen die prijs,
maar een (vrij ondoorgrondelijke) stemming had een winnaar aangewezen.
Wat is eigenlijk een ‘EuroNederlander’? Wat is een goed
Europeaan?
Als ik een kenschets moet geven dan
is dat vooral vanwege zijn (of haar) wereldperspectief. Als geen ander is dat
de sterkte van Europa. Het zijn toch vooral Europeanen geweest die, al is het
soms door gruwelijkheden, de wereld hebben leren kennen en die zich niet alleen
in beschouwelijke zin grondig hebben verdiept in de veelheid van culturen en
hun achtergronden. De Europeaan moet in staat zijn bruggen te slaan in onze
wereld. Wij moeten niet voortdurend willen meegaan in gewapende repressie.
Wij benutten onze goede kwaliteiten
dus niet. Helaas niet, ook omdat wij (zoals in de bijeenkomst veelvuldig gezegd)
met ons allen veel te veel in ons eigen hokje willen kruipen (of blijven).
Onzeker, en louter defensief.
Europa is wat mij betreft niet
absoluut. Ik zie het EuroNederlanderschap als enkel tussenstation. En ja, er
zal nog een enorme uitdaging moeten worden beantwoord, voordat wij met ons
allen het Europeaan zijn omarmen. Dat gaat zeker meer dan vijf jaar duren.
Mijn pijlen zijn – uiteindelijk - gericht
op de vestiging van een wereldburgerschap van alle mensen op Aarde, ieder met
hun eigen kenmerken en accenten. Staten worden meer fluïde, de markt staat ten
dienste van de burgers. Maar dan zijn we al weer een paar honderd jaar verder.
In de tussentijd moeten, zoals
gezegd, heel wat horden worden overwonnen. Daarover ging het tweede deel van de
bijeenkomst. Centraal thema - in mijn eigen samenvatting: wij moeten de zaken
in Europa op korte termijn alle opzichten op orde krijgen, want ons wachten
uitdagingen – wereldwijd – waarbij elk huidig conflict of spanningsveld
verbleekt. In de EU wordt hierover binnen-kort een strategisch plan op
tafel gelegd. Insiders gaven een beeld van de reikwijdte en implicaties ervan.
Climate Change als niet meer te stuiten ramspoed die eerst en vooral de meest
kwetsbare (en minst ‘schuldige’) volken treft. Nieuwe spanningsvelden ontstaan.
De grootste uitdaging waarvoor wij staan, als Europeaan en
wereldburger, is de overwinning van onszelf. Hoezeer willen wij niet blijven
vasthouden aan het leven zoals dat niet houdbaar meer is? Willen wij werkelijk solidair zijn
met de mensheid? Of is dat een vraag die door de
overweldigende uitdagingen al overbodig is geworden?
Met ons allen staan wij
voor het behoud van een duurzaam leefbare planeet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten