Starman
kort na de lancering (dit is geen CGI!)
De lancering van de Space X Falcon, met een Tesla Roadster als
bagage – of eigenlijk: als het feitelijke ruimteschip – op 6 februari 2018
markeert een belangrijke stap naar een nieuw ruimtetijdperk.
Het lijkt er bijna op of NASA
zich moet schamen. Zoveel onmiddellijke innovatie bij de lancering van een raket
van een privébedrijf. De raketten werkten feilloos en onvoorstelbaar krachtig.
De vormgeving was ongekend. Een naald van de mensheid werd voor oneindig lange
jaren het zonnestelsel ingeprikt.
Dit is ‘space’ in alle
dimensies. Ja, zo gek zijn wij mensen. Iets volkomen dwaas op deze manier in
een baan om de zon te sturen. Met zekerheid is dit het enige thans bekende
vertoon van de mensheid dat nog honderden miljoenen jaren ongeschonden zal
bestaan.
Ga eens stilzitten en laat deze
beelden van begin tot eind tot je doordringen:
De perfectie en de onmetelijke
schoonheid.
En als dat het ook is, mogen we
optimistisch zijn.
Toch kan er ook reden zijn om dit
kritisch te beschouwen.
Ik vertelde over deze lancering
en de sportauto in de ruimte aan mijn Oom van bijna 94. Iemand van wie het
leven in het teken staat, tot in zijn oudste dag, van vrede en voorspoed voor
de mensheid. Hij fronste zijn wenkbrauwen: “Nee, dit kán niet de prioriteit
zijn”. Laten we ons dat óók realiseren.
En laten we tegelijkertijd toch
ook zeggen: het is goed als mensen blijven werken aan het verleggen van onze
grenzen, hoe ook. Mits vreedzaam – zeker! Hoeveel goeds is er in de afgelopen
decennia niet juist uit ruimtevaart ontstaan op onze Aarde?
Maar is het waar, als je
implicaties van een sprong als deze tot je laat doordringen ontkom je niet aan
die reflectie, des te meer in het perspectief van navolgende miljoenen jaren.
Jazeker, wat eigenlijk is onze
toekomst als mensheid?
