Waarom voelen wij ons verplicht om een bewezen fraudeur in de Kamer toe te laten? De regel van de VVD-fractie behoort voor de hele Staten-Generaal te gelden. Geen fraudeurs in de club. Het mag juridisch, dat wil zeggen volgens de geldende spelregels, toegelaten zijn, Kamerlid Houwers maakt moreel de foute keuze. Hij kan de kiezer niks meer beloven, niks meer bieden.
Ik zou een verklaring van de gehele Kamer, met meerderheid van stemmen en al, niet verkeerd vinden: een verklaring van treurnis over het gedrag van – collega - Houwers.
Diezelfde vraag beklemt nu ook Europa: waarom zouden wij Griekenland nog redden? Wat doe je met een land sat strikt genomen ons voor de gek houdt - fraudeert eigenlijk, en dat ons dus ook niks meer kan beloven?
Moeten we opportunistisch zijn of wat? – ja wat overweegt eigenlijk in Europa? Gaat het om de ultieme aflossing, of om het ultieme bondgenootschap, ook in moeilijke tijden? Valt al onze gram de Grieken werkelijk te verwijten. Sommige dingen misschien, maar niet alles.
En als wij fraudeurs in ons eigen openbaar bestuur toelaten, dan toch zeker ook de Grieken in Europa!
Maar zo moeten wij helemaal niet denken. Inderdaad: waar gaat het werkelijk om in Europa.
En misschien moeten wij toch de strepen strakker trekken, maar wel met begrip, en echte oplossingen. Geen veroordeling, maar daadwerkelijk constructief in het belang van de Grieken en alle andere landen.
Een vinger wijzen,
schuld opeisen
Griekenland laten stikken.
Het is allemaal even fout.
Europa kan alleen gered worden
als we een ongewone stap nemen.
Het voor de hand liggende
maar tegen iedere verwachting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten